Səbr-i Cəmil ifadəsi Qurani-Kərimdə Hz. Yaqubun (ə.s.) dilindən bizə çatdırılan xüsusi bir anlayışdır (Yusuf, 83). Alimlərin bu anlayışı çox qısa, amma dərin bir cümlə ilə izah etdiklərini görürük: “Şikayətsiz səbir”.
Ümumiyyətlə, səbir anlayışı insanlarda müxtəlif cür təzahür edə bilər. Bəzən insan içindəki yükü şikayətlə də ifadə edərək səbir edir. Hətta bəndənin Rəbbinə qarşı müəyyən həddə içini açması, naz etməsi belə təbiidir. Məsələn, Peyğəmbərimizin (s.ə.s.) Taif səfərində etdiyi duanın başlanğıcında belə bir məna var.
Amma Səbr-i Cəmil bunlardan fərqli olaraq tam fərqli bir təslimiyyət nümunəsidir. Bu səbirdə insanın başına nə gəlirsə gəlsin — istər bir imtahan, istər bir müsibət, istərsə də dözülməsi gərəkən başqa bir vəziyyət — ağızdan bir kəlmə belə şikayət çıxmaz. Hər şey razılıqla, gözəlliklə qarşılanar, dilə giley gəlməz.
Hz. Yaqubun (ə.s.) yaşadığı sınaq Səbr-i Cəmilin ən gözəl örnəyi kimi yadda qalıb. O qədər ağır bir imtahana baxmayaraq, bu böyük peyğəmbərin əsla şikayət etmədiyi xüsusi ilə vurğulanır. Məhz buna görə Səbr-i Cəmil dediyimiz məfhum, əslində tam da budur: heç bir şikayətə yer verməyən, gözəl səbr.
Belə bir səbr tam təvəkkülün, tam təslimiyyətin əlamətidir. Diləyimiz odur ki, Rəbbimiz bu gözəl səbirdən hər birimizə nəsib etsin. Amin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder